شــهیـد ســیداســـدالله”مســـرور”فرزندسیدحسین شاه مسرور در ولسوالی چهارکنت ولایت بلخ زادگاه شیرمردان متولدشد ، مسرور درخانواده مذهبی ، شاعر و مناقب خوان اهل البیت (ع)درسال 1338هـ – ش متولد شد ، دوره جوانی شهیدسیداسدالله مسرورهمزمان باتهاجم ارتش سرخ شوروی درافغانستان بود که با تفنگ و تکبیراز وجب وجب خاک وطن به دفاع آغاز کرد . شهیدمسرورتحصیلات خویش رادرمکتب سلطان غیاث الدین و لیسه باختر به پایان رساند ، وی در اواخر1357آگاهانه راهی میدان جهاد شد و آگاهانه و شعوری از استقلال و تمامیت ارضی وطن دفاع وجنگ های چریکی و منظم رابصورت تدریجی آموخت او میدانست دشمن را درکجا ضربه زند که تعرض ارتش سرخ شوروی به تاریخ 25/5/1358 در چارکنت را به رهبری بزرگان جهاد از پادرآورد و شکست داد که درین جنگ نابرابر سیداسدالله مسرور از ناحیه ی سر و دست زخم برداشت ، ایشان بعداز باز یافت صحت دراوایل 1363 به صفت فرمانده عملیات شهری انتخاب شد.شهید مسرور درائتلاف شمال علیه دولت دکتور نجیب مورخ 19/12/1370 نقش کلیدی را ایفا کرد ، او41بار درعملیات و جنگ های چارکنت، شولگره،دره صوف،تاشقرغان،سمنگان،بغلان،قندوز و فاریاب برعلیه نیروهای ارتش سرخ و کمونیزم شرکت مستقیم ونقش رهبری داشت و درین نبردها باموفقیت دشمن را به زانو درآورد
بتاریخ 17/5/1377 شهرمزارشریف بدست امارت اسلامی طالبان سقوط کرداما سیداسدالله مسرور ملت را تنهانگذاشت وازموضع قدرت ، قوت و تحرک و بامشوره بزرگان مردم با طالبان داخل مذاکره شده صلح نمود و مدبرانه جلو بیشتر فاجعه و فاصله را درمزارشریف گرفت ، او زندانیان را ازبند رها کرد و آزادی عقیده را در آن زمان نهادینه ساخته و کمیسیون اهل تشیع را در شمال کشورایجاد کرده و ازهمه اقوام و مذاهب کشور پشتبانی خویش را اعلام کرد .
متاسفانه در تاریخ3/9/1380در قلعه جنگی شهرمزارشریف ددمنشان بایک عمل تروریستی وناجوانمردانه این ستارۀ درخشان را از ملت و جامعه ما گرفت و این قهرمان سلحشور و مجاهددلیر و مردمبارز راباعدۀ دیگر در موج خون نشاند و جامعه رابسوگ و غم سوزاند ، شهیدمسرور مانندجدش علی ابن ابی طالب درماه مبارک رمضان به مهمانی خداشتافت و روی دوش بیش از ده ها هزار تن ازمردم شهیدپرور ولایت بلخ به طرف زادگاهش تشییع و به خاک سپرده شد روحش شاد و راهش پر رهرو باد
