پیشنهاد دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، مبنی بر بهرسمیت شناختن حاکمیت روسیه بر شبهجزیره کریمه، مقامهای اوکراینی را در بهت و حیرت فروبرده است. این اظهارات ترامپ واکنشهای شدید و مخالفتهای قاطع مقامهای اوکراینی را به دنبال داشته است. آنان با تأکید بر اصول ملی خود اعلام کردهاند که تحت هیچ شرایطی تسلیم رسمی کریمه را نخواهند پذیرفت، حتی اگر مجبور به پذیرش موقت واگذاری آن به روسیه باشند.
کریمه که در سال ۲۰۱۴ به طور یکجانبه توسط روسیه ضمیمه خاک خود شد، به گفته کارشناسان از نظر سیاسی و حقوقی برای اوکراین غیرقابل پذیرش است. واگذاری رسمی این شبهجزیره نیازمند تغییرات عمده در قانون اساسی اوکراین و برگزاری یک همهپرسی ملی است، که میتواند به عنوان یک خیانت به کشور تلقی شود. قانونگذاران و افکار عمومی اوکراین با این پیشنهاد شدیداً مخالفت کردهاند.
اولکساندر مرژخو، نماینده حزب ولودیمیر زلنسکی، رئیسجمهور اوکراین، در واکنش به اظهارات ترامپ گفت: «این هیچ معنایی ندارد. ما هرگز کریمه را به عنوان بخشی از روسیه به رسمیت نخواهیم شناخت.»
ترامپ، روز جمعه در مصاحبهای با مجله تایم، اظهار داشت: «کریمه با روسیه خواهد ماند. زلنسکی این را میفهمد و همه میفهمند که مدتهاست کریمه با روسیه بوده است.» این اظهارات ترامپ در راستای فشارهای مستمر او به اوکراین برای انجام مصالحههای سیاسی جهت پایان دادن به جنگ است. ترامپ همچنین زلنسکی را متهم کرده که با مقاومت در برابر مذاکرات با ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، جنگ را طولانیتر کرده است.
مقامهای اوکراینی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتهاند که در صورت آغاز مذاکرات صلح، احتمالاً کریمه و دیگر مناطق تحت کنترل روسیه جزو امتیازاتی خواهند بود که اوکراین به طرف مقابل خواهد داد. با این حال، زلنسکی بارها تأکید کرده که تسلیم رسمی این سرزمینها خط قرمز اوست.
به گفته یکی از مقامهای ارشد اروپایی که خواسته است نامش فاش نشود، طرح صلح ترامپ شامل به رسمیت شناختن رسمی کریمه به عنوان بخشی از خاک روسیه توسط آمریکا است و پذیرش عملی حاکمیت مسکو بر دیگر مناطق اشغالی اوکراین. در عین حال، اوکراین پس از شکست ضدحمله تابستانی ۲۰۲۳، به تدریج پذیرفته است که بازپسگیری سرزمینهای از دست رفته ممکن نیست و تمرکز خود را بر دفاع از مناطق باقیمانده گذاشته است.
در ازای هر گونه واگذاری قلمرو، اوکراین خواهان دریافت تضمینهای امنیتی قدرتمندی است که میتواند شامل عضویت در ناتو یا طرحهای ویژه برای تجهیز و آموزش نیروهای اوکراینی با حمایت متعهدانه از سوی متحدان غربی باشد. یکی از سناریوها حتی شامل استقرار نیروهای اروپایی در اوکراین است که با مخالفت شدید روسیه روبهرو شده است.