سید محمد علی حسینی ( لم لم )
۲۸ جوزا مصادف بود با سالروز شهادت یکی از آغاز گران جهاد شهید سید محمد علی حسینی(لم لم) که همانند دیگر مجاهد مردان از دامن دره های سولیج ولسوالی یکه ولنگ با اینکه بیش از ۸۰ سال سن داشت بر اسپ سپید سوار علم مبارزه را بر دوش گرفته و در مقابل حکومت کمو نیستی قیام مسلحانه را آغاز نمودند. او با خیلی از مجاهد مردان خطه مرد خیز یکه ولنگ توانست ولسوالی یکه ولنگ را از لوس وجود کمونیستها پاکسازی و با خیلی از لشکریانش به سمت بامیان جهت آزاد سازی ولایت رهسپار گردید تا بتواند مرکز ولایت را از وجودکمونیست ها پاکسازی نمایند، که برای تصرف مرکز بامیان سایر مجاهدین از دیگر ولسوالی های بامیان حتی مجاهدین ولایت دایکندی نیز حضور داشت. از آنجایی که هیج یک از فرماندهان این جهاد مردمی فرد نظامی و مسلکی نبود با طرح حمله به مرکز بامیان متاسفانه تلفات سنگین را متحمل گردید. بعد از یک حمله سنگین و سرتاسری و تلفات مجاهدین، جنگجویان دایکندی به ولایت شان عزیمت نمودند و تنها این شیر پیر سید محمد علی حسینی(لم لم ) مرکزیت وپایگاه اصلی خودش را در تپه سر اژدر بامیان انتخاب و از همانجا سایر جبهات اطراف بامیان را رهبری می نمود. ایشان سوار بر اسپ سفیدش از تپه های پشت بودا، سرخ درها، بند لخکا وسایر جا ها که سنگر مجاهدین بودن همواره خبر می گرفت و درصدد طرح یک حمله جدید بالای مرکز بامیان بود، سر انجام دشمن با حمله سنگین از زمین و هوا بالای مرکز فرماندهی این شیر پیر و سایر مجاهدین همرزمانش با تانگ های غول پیکر به سمت پایگاه لم لم در سر اژدر در صبحگاه ۲۸ جوزای سال ۱۳۵۸ حمله و با مقاومت سخت مجاهدین رو برو گردید. طبق گفته های شاهدان عینی تا نزدیک ظهر این جنگ ادامه پیدا کرد آز آنجا که مجاهد ین اسلحه ضد تانک در دسترس نداشت و از طرف دیگر سنگر های اطراف فرمانده خالی شد سر انجام این شیر مرد میدان نبرد آخرین مرمی که در میل اسلحه اش باقی مانده بود از سنگر بر خواسته و به صورت ایستاده طرف دشمن رها نمود که اینجا از سوی دشمن مورد اصابت گلوله قرار گرفته و جام شهادت را نوشید و به خیلی شهدای جهاد پیوست و نام خویش را با اهدای جان و خون سرخش تا ابد باقی گذاشت. یاد این سید الشهدای جهاد افغانستان گرامی و روحش شاد باد.
ه
۷
