برگشت به نقطه صفر

قسمت ‌دوم

مهدی ثاقب

زلمی خلیلزاد به افغانستان برگشت تا با طرف طالبان صحبت هایی داشته باشد، حضور خلیلزاد با حذف نماد حکومت این گروه از دیوار سفارت امریکا آغاز شد. ترامپ هر چند نگاه انتقادی به تسلیحات نظامی جامانده از امریکایی ها در دست طالبان دارد اما روز به روز لحن آقای ترامپ از خشونت به سوی اماها و اگرها پیش میرود و این نشان میدهد که امریکای بعد از ترامپ نگاه نرم تری به طالبان در قدرت دارد. طبیعی است که امریکا علاقمند است تا به افغانستان برگردد و ادامه پروژه های نظامی و سیاسی خود را در منطقه از خاک افغانستان از سر گیرد. از سوی دیگر هیچ نشانی از لغو پیمان امنیتی امریکا با افغانستان که در زمان حکومت اشرف غنی به امضا رسید دیده نمیشود و حتی مشخص نیست که در موافقات دوحه میان امریکایی ها و طالبان در مورد پا برجا بودن پایگاه های امریکا در افغانستان چه موارد و تبصره ها و فیصله های صورت گرفته است اما آنچه که ظاهرا هویداست موجودیت پایگاه های امریکایی در افغانستان است که بعنوان یک خطر بلقوه برای کشورهای مختلف مخصوصا ایران به حساب می آید.

احتمال دارد تا نظام سیاسی در داخل افغانستان پس از کش و قوس های مختلف به سوی یک ارایش جدید سیاسی و مشارکت برخی گروه های تازه نفس در میدان سیاسی افغانستان همراه باشد، چهره های نو با بازی های جدید.

طبعا در این فاصله، ظهور داعش در یک منطق زمانی کار و زارهای خود را به تدریج آغاز خواهد نمود، داعش اما اینبار نه از میان اکثریت پشتون ها بلکه از میان برخی ازبیک ها و تاجیک های افراطی که بصورت بومی در ژئوپولتیک منطقه آشنایی داشته باشند انتخاب میشوند؛ این گروه ها طبعا به اراضی مسلط هستند و در حملات خود به ایران و تاجیکستان و ازبیکستان توانایی های بالایی را از خود نشان خواهند داد. همچنان تجارت جنگ و مرگ بعنوان فرضیه اصلی مورد بحث بازیگران، مطرح خواهد شد و عمدتا مخالفین تباری طالبان بیشتر به صفوف داعش میپوندند تا هم طالبان را با چالش در داخل خاک افغانستان مواجه سازند و هم بحران را در خارج از کشور مدیریت کنند.