سید مجتبی مهدوی فرزند حجت‌الاسلام والمسلمین سید قاسم مهدوی، در ماه میزان (مهر) سال ۱۳۷۲ هجری شمسی (۱۹۹۳ میلادی) در ولسوالی شیخ‌علی ولایت پروان دیده به جهان گشود. وی از خانواده‌ای مذهبی و متعهد برخاسته که در آن ریشه‌های هویت دینی، اجتماعی و مبارزاتی عمیقاً نهادینه شده است.
پدر وی، حجت‌الاسلام والمسلمین سید قاسم مهدوی، امام جمعه مسجد جامع گوهرگان در ولایت بغلان، از روحانیون تأثیرگذار و چهره‌های خدمت‌گزار این ولایت بوده که در گسترش فرهنگ اسلامی، تأسیس مساجد و پیوند مردم با ارزش‌های دینی نقش بارزی ایفا کرده است.
سید مجتبی مهدوی، تحصیلات ابتدایی و متوسطه‌اش را در لیسه عالی حکیم ناصر خسرو بلخی در کابل به پایان رساند و سپس در رشته مهندسی عمران (انجنیری سیول) از دانشگاه خاتم‌النبیین فارغ‌التحصیل شد.
اما آنچه شخصیت او را برجسته و متمایز می‌سازد، نه صرفاً مسیر علمی‌اش، بلکه حضور آگاهانه و مؤثرش در مبارزات فکری و هویت‌طلبی سادات است. او یکی از بنیانگذاران روند فکری انقلاب سبز، و به عنوان یکی از اعضای شورای رهبری روند فکری انقلاب سبز فعال و پیشرو در این حرکت عدالت‌خواهانه حضور داشته است
سید مجتبی مهدوی، با باور راسخ به عدالت، کرامت انسانی و هویت تاریخی قوم سادات، در بیش از یک دهه گذشته، در خط مقدم فعالیت‌های مدنی، فرهنگی و هویتی قرار داشته و تلاش‌های بی‌وقفه‌ای در راستای احیای جایگاه سادات در ساختار اجتماعی و سیاسی افغانستان انجام داده است. او امروز، نه تنها به‌عنوان یک چهره تأثیرگذار در جامعه سادات شناخته می‌شود، بلکه صدای روشن نسلی است که برای عدالت، برابری و حفظ هویت ایستاده‌اند
پیامی به جامعه‌ی سادات
سادات عزیز! تاریخ ما پر از شکوه، فداکاری و عدالت‌طلبی‌ست؛ اما این تاریخ اگر امروز توسط ما نوشته نشود، فردا ممکن است تحریف یا فراموش گردد. بدانیم که حفظ هویت، تنها یک شعار نیست؛ یک مسئولیت تاریخی است. اکنون زمان آن رسیده که با اتحاد، آگاهی و عمل‌گرایی، راهی را که بزرگان‌مان آغاز کردند، ادامه دهیم. هیچ‌کس بهتر از ما نمی‌تواند صدای دردها، آرمان‌ها و شایستگی‌های‌مان باشد. من به عنوان فرزند کوچکی از این خاندان بزرگ، دست در دست شما، برای فردایی روشن‌تر و جایگاهی شایسته‌تر برای سادات در جامعه، ایستاده‌ام. ما با هم می‌توانیم، چون حق‌مان را از تاریخ و آینده مطالبه می‌کنیم، نه از کسی دیگر.
