بر اساس گزارشی از نشنال اینترست، دونالد ترامپ در چارچوب استراتژی امنیتی و اقتصادی خود، تمرکز آمریکا را بر کنترل پنج گذرگاه کلیدی دریایی جهان قرار داده است تا ضمن محافظت از تجارت و ناوگان نظامی ایالات متحده، با نفوذ فزاینده چین و روسیه مقابله کند.
به گزارش نشنال اینترست، دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق ایالات متحده، در تلاش است تا از طریق استراتژی دریایی هدفمند، کنترل پنج مسیر حیاتی تجارت جهانی را در اختیار بگیرد. این گذرگاهها شامل کانال پاناما، کانال سوئز، تنگه بابالمندب، تنگه مالاکا و گذرگاه شمال غربی هستند که به گفته تحلیلگران، ستونهای ژئوپلیتیکی تجارت و امنیت دریایی جهان محسوب میشوند.
اقدام ترامپ برای پایان دادن به حملات حوثیها در دریای سرخ، و همچنین درخواستش برای دسترسی آزاد ناوگان آمریکایی به کانالهای سوئز و پاناما، بار دیگر توجهها را به اهمیت این نقاط جلب کرده است.
کانال پاناما، که ۵ تا ۶ درصد تجارت جهانی را پوشش میدهد، برای زنجیره تأمین آمریکا حیاتی است؛ در حالی که کانال سوئز، با مدیریت ۱۲ درصد از تجارت جهانی و ۳۰ درصد ترافیک کانتینری، نقش کلیدی در انتقال ناوگان آمریکا به خاورمیانه دارد.
تنگه بابالمندب، در نزدیکی پایگاه دریایی چین در جیبوتی، اخیراً به دلیل حملات حوثیها دچار تنش شده و کشتیها را وادار به مسیرهای جایگزین کرده است. ترامپ معتقد است حفظ حضور نظامی قوی آمریکا در این منطقه برای مقابله با نفوذ چین و ایران ضروری است.
در شرق آسیا، تنگه مالاکا به عنوان گذرگاه اصلی نفت و گاز جهانی، در معرض کنترل چین قرار دارد؛ وضعیتی که دولتهای پیشین آمریکا نسبت به آن بیتوجه بودهاند. ترامپ با تغییر این رویکرد، به دنبال بازگرداندن توازن استراتژیک در منطقه است.
پنجمین مسیر، گذرگاه شمالغربی در قطب شمال، بهرغم کماهمیت بودن فعلی از نظر اقتصادی، به دلیل تغییرات اقلیمی و رقابت قدرتها، به صحنهای مهم در آینده ژئوپلیتیک تبدیل شده است.
تمرکز ترامپ بر گذرگاههای حیاتی دریایی، نشاندهنده احیای یک دیدگاه ژئوپلیتیکی کلاسیک در سیاست خارجی آمریکاست؛ دیدگاهی که بر تسلط بر مسیرهای کلیدی تجارت جهانی به عنوان اهرم قدرت در برابر چین و روسیه تأکید دارد. اگرچه این سیاست ممکن است با مخالفتهایی در سطح بینالمللی و داخلی روبرو شود، اما نشاندهنده چرخش راهبردی واشنگتن به سمت بازتعریف نقش دریایی خود در جهان چندقطبی کنونی است.