روند فکری انقلاب سبز روایت مبارزات قوم سادات در مسیر عدالت و برابری
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه دولت ترامپ، در جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا اعلام کرد که موضوع طبقه‌بندی طالبان به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی در حال بررسی است. او تأکید کرد که امریکا ماهیت این گروه را به‌خوبی می‌شناسد و سیاست آینده این کشور در قبال افغانستان در تعیین چنین تصمیمی نقش اساسی خواهد داشت.
خبرگزاری آگاه
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده در دولت دونالد ترامپ، روز چهارشنبه در نشست استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا گفت که دولت ترامپ بررسی قرار دادن طالبان در فهرست گروه‌های تروریستی خارجی را آغاز کرده است.
روبیو در پاسخ به تیم بورچت، عضو کمیته و از حامیان جبهه مقاومت افغانستان، درباره احتمال تروریستی شناختن طالبان گفت: «طبقه‌بندی مجدد طالبان به عنوان یک گروه تروریستی، در حال بررسی است. ما می‌دانیم این گروه چه گذشته‌ای دارد و از عملکردش آگاه هستیم.»
او همچنین گفت که ایالات متحده به‌تازگی توانسته است تعدادی از شهروندان امریکایی را از بند طالبان آزاد کند، و این مسأله نیز در تصمیم‌گیری‌ها لحاظ خواهد شد.
با وجود لحن انتقادی نسبت به طالبان، وزیر خارجه امریکا از وجود زمینه‌هایی برای «همکاری اطلاعاتی» نیز صحبت کرد و افزود که طالبان در برخی موارد علیه داعش و القاعده همکاری‌هایی با واشنگتن داشته‌اند. وی اظهار امیدواری کرد که این همکاری‌ها ادامه یابد.
روبیو گفت: «دولت ابزارهای فشار متعددی بر طالبان در اختیار دارد» و تأکید کرد که قرار گرفتن طالبان در فهرست گروه‌های تروریستی ممکن است یکی از این ابزارها باشد. او همچنین به تهدیدهای امنیتی ناشی از افغانستان اشاره کرد و افزود که وزارت دفاع امریکا به‌طور مداوم وضعیت افغانستان را برای مقابله با تهدیدهای احتمالی رصد می‌کند.
به گفته وی، یکی از دلایل باز نشدن سفارت امریکا در کابل، عدم اطمینان از امنیت کافی برای کارمندان سفارت در شرایط فعلی است.
در ادامه نشست، تیم بورچت از دعوت خود از احمد مسعود و امرالله صالح برای سفر به امریکا سخن گفت و خواستار حمایت دولت از این سفر شد. روبیو در پاسخ گفت که بررسی صدور ویزا برای صالح در دستور کار قرار می‌گیرد، مشروط بر اینکه این دیدار در راستای منافع ملی ایالات متحده باشد.
اظهارات مارکو روبیو را می‌توان به‌نوعی دوپهلو تلقی کرد؛ از سویی تهدید به تروریستی شناختن طالبان، و از سوی دیگر تأکید بر ادامه همکاری امنیتی با این گروه. این رویکرد می‌تواند نشان‌دهنده‌ی بلاتکلیفی امریکا در تدوین یک سیاست روشن در قبال افغانستان تحت سلطه‌ی طالبان باشد.
از سوی دیگر، نشانه‌هایی از تمایل طالبان به بازسازی روابط دیپلماتیک با امریکا ـ از جمله بازگشایی سفارت این کشور در کابل ـ نه‌تنها تلاشی برای کسب مشروعیت بین‌المللی است، بلکه به نوعی نشانه‌ی شناخت ضمنی امریکا نیز تلقی می‌شود.
اینکه هم‌زمان با سرکوب گسترده زنان، خبرنگاران، مخالفان، و حضور آشکار گروه‌های تروریستی در افغانستان، هنوز برخی مقام‌های امریکایی از «امکان همکاری اطلاعاتی» با طالبان سخن می‌گویند، پرسش‌هایی جدی در مورد اولویت‌های سیاست خارجی امریکا ایجاد می‌کند.
در نهایت، دعوت از چهره‌هایی چون امرالله صالح و احمد مسعود به واشنگتن اگرچه می‌تواند حمایت نمادینی از جبهه مقاومت باشد، اما تا زمانی که تصمیمی قاطع در سطح دیپلماتیک و امنیتی علیه طالبان گرفته نشود، چنین اقدامات جنبه تبلیغاتی و نمایشی خواهند داشت.
